پروپزال طراحی برنامه تلفیقی روانی آموزشی جهت بهبود عملکرد تحصیلی، خودپنداره و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه مقطع ابتدایی - طراحی برنامه تلفیقی روانی – آموزشی جهت بهبود عملکرد تحصیلی، خودپنداره و سازگاری اجتماعی دانش¬آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه مقطع ابتدایی
پروپزال طراحی برنامه تلفیقی روانی آموزشی جهت بهبود عملکرد تحصیلی، خودپنداره و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه مقطع ابتدایی
شامل زیر میباشد
بیان مسأله (تشریح ابعاد، حدود مسأله ، معرفی دقیق مسأله، بیان جنبه های مجهول و مبهم و متغیر های مربوط به پرسش های تحقیق ، منظور تحقیق ) :
اهمیت و ضرورت:
سوابق مربوط ( بیان مختصر سابقه تحقیقات انجام شده درباره موضوع و نتایج به دست آمده در داخل و خارج از کشور نظرهای علمی موجود درباره موضوع تحقیق ) :
پژوهش های داخلی:
پژوهش های خارجی:
فرضیه ها ( هر فرضیه به صورت یک جمله خبری نوشته شده است .) :
تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرها :
اهداف تحقیق ( شامل اهداف علمی1 ، کاربردی 2 و ضرورت های 3 خاص انجا تحقیق ):
هدف کاربردی بیان نام بهره وران ( اعم از مؤسسات آموزشی و اجرایی و غیره ):
جنبه نوآوری و جدید بودن تحقیق :
نوع روش تحقیق:
انواع متغیرها (وابسته - مستقل و...):
جامعه، نمونه و روش نمونه گیری:
مقدمه و بیان مساله
اختلال یادگیری ویژه[1] عبارت است از اختلال در یک یا چند فرایند اساسی روان شناختی که در فهم و کاربرد زبان گفتاری یا نوشتاری ایجاد مشکل کرده و ممکن است به صورت توانایی ناقص در گوش دادن، فکر کردن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن کلمات یا محاسبات ریاضی، ظاهر گردد. این اصطلاح حالت هایی همچون معلولیت ادراکی، آسیب مغزی، بدکاری جزیی مغزی، خوانش پریشی و زبان پریشی رشدی را در بر می گیرد اما کودکانی را که بدوا در نتیجه معلولیت های دیداری، شنیداری یا حرکتی، یا عقب ماندگی ذهنی، یا اختلال هیجانی یا محرومیت های اقتصادی، فرهنگی یا محیطی دچار ناتوانی های یادگیری شده اند، شامل نمی شود (گورمن، 2001؛ ترجمه نریمانی و نورانی دگرماندرق، 1383).
در پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی[2] (DSM-5) اختلال یادگیری ویژه تغییر نام داده است و اختلال خواندن، اختلال نوشتن و ریاضی که هر یک قبلا یک اختلال مستقل و مجزا محسوب می شدند اکنون به عنوان یک مشخص کننده در اختلال یادگیری ویژه گنجانده شده است (گنجی، 1392). اختلال یادگیری ویژه بر مبنای DSM-5، اختلالی عصبی رشدی با منشاء زیستی است که موجب نابهنجاری هایی در سطح شناختی می شود. یکی از ویژگی های اصلی اختلال یادگیری ویژه، مشکلات مستمر در مهارت های تحصیلی اصلی است که شامل سیالی خواندن، درک خواندن، بیان نوشتاری و استدلال ریاضی است (انجمن روان شناسی آمریکا، 2013؛ ترجمه سید محمدی، 1393).
اختلال یادگیری مهم ترین علت عملکرد ضعیف تحصیلی محسوب می شوند و هر ساله تعداد زیادی از دانش آموزان به این علت در فراگیری مطالب درسی دچار مشکل می شوند. به طور معمول این دانش آموزان از هوش متوسط یا بالاتر برخوردارند ولی در شرایط تقریبا یکسان آموزشی نسبت به دانش آموزان دیگر عملکرد تحصیلی ضعیف تری نشان می دهند و علیرغم قرار داشتن در محیط آموزشی مناسب و نیز فقدان آسیب زیست شناختی بارز و عدم مشکلات اجتماعی و روانی حاد، با داشتن هوش متوسط قادر به یادگیری در زمینه های ویژه ای (خواندن، نوشتن، محاسبه) نمی باشند (کاراند[3]، ماهاجان[4] و کالکارنی[5]، 2009). در مطالعه ای موگاسیل[6]، پاتیل[7]، پاتیل[8] و موگاسیل[9] (2011) با بررسی کودکان 8 تا 11 سال هندی میزان شیوع کلی اختلال های یادگیری را 17/15 درصد و شیوع اختلال های نگارش، خواندن و ریاضیات را به ترتیب 5/12، 2/11 و 5/10 گزارش داده اند. همچنین میهن دوست (2011) با مطالعه 600 دانش آموز پایه های سوم، چهارم و پنج ابتدایی در شهر ایلام، نرخ شیوع اختلال های یادگیری را 4/11 درصد بیان می کند.
اختلال یادگیری گستره ای بسیار وسیع تر از مشکلات تحصیلی را در بر می گیرد و فهم کامل آن نیازمند توجه به حوزه های اجتماعی، عاطفی و رفتای زندگی کودک است (لرنر[10]، 1997؛ سایدریدیس[11]، 2006). یکی از حیطه های ناتوانی یادگیری اجتماعی خودپنداره پایین این کودکان است (عباسیان، عابدی، نصر آزادانی، سیفی، 1392). خودپنداره شامل نگرش ها، احساسات و دانش ما درباره توانایی، مهارت و قابلیت پذیرش اجتماعی است. خودپنداره تمام ابعاد شناختی، ادراکی، عاطفی و رویه های ارزیابی را در بر می گیرد. خودپنداره براساس قضاوت های قبلی، ادراکات و بازخوردهای قبلی دیگران و افراد مهم در زندگی انسان شکل می گیرد و مفهوم و ادراک فرد از توانایی خودش برای یادگیری یکی از انواع پذیرفته شده رفتار تحصیلی و عملکرد از نظر پیشرفت اجتماعی است (آقا جانی، نریمانی، آسیایی، 1387). پژوهش های مختلف نشان داده اند که دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری از خودپنداره ضعیف تری نسبت به همسالان عادی خود برخوردارند(عباسیان و همکاران، 1392).
[1] specific learning disorder
[2] Diagnostic And Statistical Manual Of Mental Disorders (DSM-5).
[3] Karande, S
[4] Mahajan, V
[5]Kulkarni, M
[6] Mogasale, V. V
[7] Patil, V. D
[8] Patil, N. M
[9]Mogasale, V
[10] Lerner, J
[11] Sideridis, G. D
مشخصات فروشنده
نام و نام خانوادگی : مهدی حیدری
شماره تماس : 09033719795 - 07734251434
ایمیل :info@sellu.ir
سایت :sellu.ir