تحقیق آماده در مورد واکاوی تحلیل خواجه طوسی از چگونگی استکمال انسان:اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض؟

 عنوان : واکاوی تحلیل خواجه طوسی از چگونگی استکمال انسان:اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض؟ 

 فرمت : word - doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 20 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

چکیده 3
مقدمه 3
1. کیفیت استکمال قبل از تکون نفس ناطقه 5
2. چگونگی استکمال انسان در مسیر سلوک (بعد از تولد): بالذات یا بالعرض؟ 6
2-1. تعریف استکمال و نفی حرکت جوهری 6
2-2. ابعاد استکمال آدمی و کیفیت تحقق وجودی هریک 7
2-3. مراتب استکمال آدمی و اقصی مراتب آن 8
2-4. مراحل سلوک و برنامه عملی استکمال 8
جایگاه دیدگاه خواجه در سنت تفکر اسلامی 9
ملاصدرا 12
دیدگاه در باب کیفیت حرکت و استکمال نفس 12
3-1. طوسی و مسئله حرکت 14
2. طوسی و تفسیر تغیرات جواهر عالم 16
3. ناسازگاری تفسیر طوسی از استکمال نفس و مبانی متافیزیکی وی 17
پی نوشتها 18
مراجع 19

چکیده :

مسئله این جستار، واکاوی تحلیل خواجه از کیفیت حرکت و استکمال نفس (اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض) است. دیدگاه خواجه طوسی را می­توان در دو مرحله بررسید: 1. قبل از تکون نفس: بیان خواجه برخلاف کون و فسادِ مشائی، ملتزم اثبات حرکت اشتدادی برای صورت نوعیه نفس است. 2. در طول حیات آدمی: اگرچه طوسی در مواضعی به زعم مشاء، حرکت جوهری نفس را ابطال می­کند، اما در تحلیل سیستمی از آرای وی به­ویژه در بررسی استکمال، تحقق وجودی آن در ابعاد، مراتب و مراحل آن، سرانجام وی، همگام با رأی نوافلاطونیان، اشراقیون و عرفا، ارمغان درخشش در اثبات نوعی اشتداد وجودی برای نفس است. درخشش طوسی به­سبب در دست نداشتن مبانی سازگار در مسئله حرکت و علم­النفس، جلوه­گر نوعی ناسازگاری در نظریه­پردازی اوست که این ناسازگاری با این حقیقت که وی در مراحل آغازین سیر اندیشه حرکت جوهری نفس است، توجیه می­یابد؛ سیری که توسط صدرا به نهایت می­رسد.

مقدمه :

اخلاق­پژوهی خواجه نصیرالدین طوسی در آثار وی با تأکید بر کمال نفس است و نظریه اخلاقی او براساس جهت­گیری و غایت اخلاق، در برخی آثار دوره واپسین زندگی او نظیر اوصاف ­الاشراف، کمال­محور می­باشد. طوسی اگرچه در برخی آثار (نظیر اخلاق ناصری) به سعادت نفس مشیر است، اما تأکید وی بر کمال به­عنوان مقدمه نیل به سعادت درخور توجه است (طوسی، 1387، ص122). در اخلاق کمال­محور با مسئله­ای روبه­رو هستیم که کمالات و فضایل نفس (در دو بعد علم و عمل) در واقع کمال اول­اند و کسب فضایل، به­معنای تحول ذات است، یا از کمالات ثانی بوده و عالم ­شدن و اخلاقی شدن به­معنای تحول در اعراض است، نه اشتداد وجودی؟
قول به اصالت ماهیت، اشتدادناپذیری ماهیات، قول به تشخص افراد به اعراض ایشان (یعنی انتساب تنوع افراد به اعراض و یکسان­انگاری نوع آدمیان)، تقسیم ماهیت به جوهر و عرض و انکار حرکت در جوهر و ... از مبانی­ای است که پذیرش آن می­تواند سبب حاکم شدن نگاه کمال­ ثانی به فضایل اخلاقی باشد و اساساً مسئله کمال اولی یا ثانی بودن، تحول در ذات یا تحول به اعراض طرح نگردد. درحالی­که با مبانی جدید وجودشناختی ملاصدرا، نظیر اصالت وجود، تشکیک وجود و قول به حرکت جوهری، مسئله علاوه بر آنکه زمینه طرح می­یابد، پاسخ متفاوتی نیز خواهد داشت و قول کمال اولی بودن فضایل و تحول در ذات به میان می­آید. اگرچه مبانی حرکت جوهری نفس توسط صدرا مطرح شد، اما نمی­توان تمامی حکمای قبل از وی را لزوماً قائل به کمال ثانی بودن فضایل و نگاه ایشان به اخلاقی شدن را تحول در اعراض دانست؛ بلکه بالاتر از آن، حکمای پیشین می­توانند یاری­گر صدرا در نیل به چنین دیدگاهی محسوب گردند.

پی نوشت ها :

[1]. نفوس نباتی، حیوانی و انسانی.
[2]. «ک» علاوه بر مفهوم تشبیه و تماثل، به­معنای حرف زائد و تأکیدکننده معنا، سببیت و علیت و استعلا نیز می­آید.
[3]. یرید ذکر القوى التی یختص الإنسان به و الکمالات المذکورة هاهنا - هی الکمالات الثانیة- و هی أفعال هذه القوی.
[4]. بوعلی در برخی مواضع نظیر کتاب المبدأ و المعاد (ابن­سینا، 1363، ص10) و النجاة (همو، 1364، ص687) قائل به اتحاد وجودی عاقل و معقول است. برخی معتقدند نفی اتحاد عاقل و معقول در اشارات به­حسب ماهیت، و اثبات آن در دیگر مواضع به­حسب وجود است (بهشتی، 1385، ص113).
[5]. این رساله به­ظاهر تعریب رساله فرفوریوس در باب اتحاد عاقل و معقول است که ابن­سینا آن را در دست داشته و در اشارات آن را حشف خوانده است (طوسی، 1375، ج3، ص295).
[6]. «فهی مبدء حرکة السّرّ الی العالم القدس»، «فان کانت النّفس مع ذلک متوجّهة الی جناب الحقّ بالفکر صار الانسان بکلّیّته مقبلاً علی الحقّ» و ... .
[7]. الاعسم به گواهی بحرانی و خوانساری می­نویسد: خواجه به نزد وی به دراست صوفیه مشغول بوده است (الاعسم، 1980، ص61).
[8]. نظیر انکار هیولی، اهمیت به علم حضوری و شهودی و تفسیر اشراقی از مسئله علم خدا و مخالفت با رأی شیخ و تفسیر اشراقی از قاعده الواحد، اعتبارات عقلیه، اصالت ماهیت و ... .
[9]. به­سبب مبانی مشترک ارسطو و بوعلی، به­ناچار فلوطین را پیش از ارسطو آورده­ایم.
[10]. ر.ک به: فیرحی و فدائی، «حرکت جوهری از عزیز­الدین نسفی تا صدرالدین شیرازی»، خردنامه صدرا، ش53، پاییز 1387.
[11]. و أنا أسأل الله الإصابة فی البیان و العصمة عن الخطأ و الطغیان و أشترط على نفسی أن لا أتعرض لذکر ما أعتمده فیما أجده مخالفا لما أعتقده فإن التقریر غیر الرد و التفسیر غیر النقد و الله المستعان و علیه التکلان.
[12]. ر.ک به: پلنگی، «مبانی نظریه حرکت جوهری ملاصدرا در فلسفه افلاطون»، خردنامه صدرا، ش20، تابستان 1379؛ پلنگی و اعوانی، «نظریه بهره­مندی در افلاطون و حرکت جوهری»، مدرس، ش9، زمستان1377.
[13]. ملاصدرا در مواضعی چند افلاطون را قائل به حرکت جوهری می­داند (صدرالدین شیرازی، 1383، ج5، ص219-217؛ همو، 1391، ص596)
[14]. به­سبب مبانی مشترک ارسطو و بوعلی، به­ناچار افلوطین پیش از ارسطو آمده است.
[15]. طبیعت، علت فاعلی حرکتی است که در آن واقع می­شود، بالذات و نه بالعرض.

منابع :

- آملی، سید حیدر، جامع ­الاسرار و منبع ­الانوار، تصحیح هنری کربن و عثمان یحیی، تهران: انتشارات علمی- فرهنگی، 1384.
- ابراهیمی دینانی، غلامحسین، سخن ابن­سینا و بیان بهمنیار، تهران: مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، 1392.
- ــــــــــــــ ، نصیرالدین طوسی، فیلسوف گفتگو، چ3، تهران: هرمس، 1389.
- ابن­سینا، حسین بن عبدالله، الشفاء (الطبیعیات)، تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة آیةالله المرعشى، 1404ب.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، المبدأ و المعاد، به اهتمام عبدالله نورانی، تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی، 1363.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، النجاة (الالهیات، الطبیعیات)، ویرایش محمدتقی دانش­پژوه، چ2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1364.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، الشفاء (الالهیات)، به تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة آیةالله المرعشى، 1404الف.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، رسائل ابن­سینا، قم: بیدار، 1400ق.
- ابن­عربی، محی­الدین، فصوص ­الحکم، چ2، تهران: الزهراء، 1370.
- ارسطاطالیس، اخلاق نیکوماخس، ترجمه سید ابوالقاسم پورحسینی، ج1و2، چ2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1381.
- ارسطو، الطبیعه، ترجمه اسحق بن حنین، تحقیق عبدالرحمن بدوی، قاهره: بی­نا، 1384.
- ـــــ ، درباره نفس، ترجمه علیمراد داودی، چ5، تهران: حکمت، 1389.
- اصفهانی، ملااسماعیل، حاشیه بر الحکمة المتعالیه، ج8، بیروت: دار احیاء التراث العربی، بی­تا.
- الاعسم، عبدالامیر، الفیلسوف نصیرالدین الطوسی، مؤسس المنهج الفلسفی فی علم الکلام الاسلامی، چ2، بیروت: دار الاندلس، 1980م.
- افلاطون، مجموعه آثار افلاطون، ترجمه محمدحسین لطفی، تهران: خوارزمی، 1380.
- ـــــــ ، اثولوجیا، تحقیق عبدالرحمن بدوی، قم: بیدار، 1413ق.
- ـــــــ ، تاسوعات افلوطین، تعریب از دکتر فرید جبر و مراجعه و تصحیح از دکتر جیرار جهامى و سمیح دغی، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون، 1997م.
- بدوی، عبدالرحمن، افلوطین عند العرب، کویت: وکالة المطبوعات، 1377ق.
- بهشتی، احمد، «همراه با استاد در نخستین جرقه­های حرکت جوهری»، مقالات و بررسی­ها، دفتر 74، زمستان 1382ب.
- ـــــــــــــ ، صنع و ابداع، شرح نمط 5 از کتاب «الاشارات و التنبیهات»، چ3، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1385.
- ـــــــــــــ ، غایات و مبادی، شرح نمط ششم از کتاب «الاشارات و التنبیهات»، قم: بوستان کتاب، 1382الف.
- جوادی آملی، عبدالله، تحریر تمهید القواعد، تهران: الزهرا، 1372.
- رازی، فخرالدین محمد، المباحث المشرقیه، تحقیق محمد المعتصم بالله البغدادی، ج1، چ2، بیروت: دار الکتب العربی، 1401ق.
- سهروردی، شیخ شهاب­الدین، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تحقیق هنری کربن، سید حسین نصر و نجفقلی حبیبی، 4جلد، چ2، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1375.
- صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه، ج8، تصحیح، تحقیق و مقدمه مقصود محمدی، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا، 1383.
- ــــــــــــــــــــــــــ ، مفاتیح الغیب (در ضمن شرح الاصول الکافی)، تهران: المکتبة المحمودی، چاپ سنگی، 1391ق.
- طوسی، نصیرالدین، اخلاق ناصری، به تصحیح و تنقیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری، چ6، تهران: خوارزمی، 1387.
- ـــــــــــــــــ ، اوصاف الاشراف، به تصحیح و تنقیح نجیب مایل هروی، مشهد: انتشارات امام، 1361.
- ـــــــــــــــــ ، بقاء روح پس از مرگ، شرح شیخ ابوعبدالله زنجانی، ترجمه زین­الدین کیانی­نژاد، چ3، تهران: شرکت سهامی انتشار، 1376.
- ـــــــــــــــــ ، تجرید الاعتقاد، به تحقیق محمدجواد حسینى جلالى‏، قم: دفتر تبلیغات اسلامى، 1407ق.
- ـــــــــــــــــ ، تلخیص المحصل معروف به نقد المحصل به انضمام رسائل و فوائد کلامی، چ2، بیروت: دار الاضواء، 1405ق.
- ـــــــــــــــــ ، شرح الاشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه، 1375.
- کاپلستون، فردریک، تاریخ فلسفه، ترجمه سید جلال­الدین مجتبوی، ج1، چ4، تهران: سروش و انتشارات علمی و فرهنگی، 1380.
- مصطفوی، سید حسن، شرح اشارت و تنبیهات، نمط سوم؛ درباره نفس، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، 1387.
- مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج 11، چ3، تهران: صدرا، 1385.
- مؤمنی، ناصر، «تبیین سیر تدریجی نظریه­های حرکت نفس از آغاز تا دگرگونی جوهری آن»، مجله تاریخ فلسفه، سال دوم، شماره3، 1390.

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .

مشخصات فروشنده

نام و نام خانوادگی : امید محمدی

شماره تماس : [phone]

ایمیل :[e-mail]

سایت :docfarsi.sellfile.ir

برای خرید و دانلود فایل و گزارش خرابی از لینک های روبرو اقدام کنید...

تحقیق آماده در مورد سبک زندگی از منظر امام حسن مجتبی

 عنوان : سبک زندگی از منظر امام حسن مجتبی 

 فرمت : word - doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 37 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

چکیده 3
مقدمه 3
چارچوب نظری 4
مفهوم سبک زندگی 5
سبک زندگی دینی 6
برگزیده ای از زندگی امام حسن مجتبی (ع) 7
سبک زندگی از دیدگاه امام مجتبی (ع) 7
الف) نگرش (بینش) 8
1- نگرش نسبت به خدا (اعتقاد به توحید) 8
2- نگرش به زندگی در پرتو اعتقاد به معاد 9
3- نگرش به خود 10
ب) گرایش (توجه به رفتارهای فردی و خودسازی) 10
1- عبادت 11
الف) تفکر 11
ب) انس با قرآن 12
ج) دعا کردن 13
2- مدیریت زمان 13
3- کنترل خشم 14
4- صبر 14
5 -خودآرایی 15
6- آداب غذا خوردن 16
ج) کنش (رفتارهای اجتماعی) 17
1- رسیدگی به امور مردم 17
1- 1- انفاق و صدقه 18
2- 1- حسن معاشرت با دیگران (صلح و دوستی) 19
3- 1- بخشش دیگران 20
4- 1- وفای به عهد 21
5- 1- عیادت از مریض 21
2- آیین دوست یابی 22
3- شرکت در مجالس مذهبی 23
4- مشورت در امور 24
5- راست گویی در زندگی 24
نتیجه 25
منابع 25
پی نوشت ها 29

چکیده :

سبک زندگی، مجموعه ای از الگوهای نظام مند در حوزه رفتار است که باورها و ارزش های شکل گرفته در یک فرهنگ یا خرده فرهنگ، خاستگاه آن است. از آن جا که فرهنگ نیز متأثر از دین بوده، می توان ادعا نمود که آموزه های دینی مخصوصاً سبک و سیره زندگی اولیای الهی، در شکل گیری یک سبک زندگی اثرگذار باشند. پژوهش حاضر، درصدد است تا به روش توصیفی- تحلیلی براساس الگوی وبر در جامعه شناسی، ضمن بررسی آموزه های اعتقادی و رفتاری دومین امام شیعیان، به استخراج الگوی سبک زندگی ایشان بپردازد. به همین دلیل پس از مفهوم شناسی واژگان و معرفی اجمالی این آموزگار الهی، در سه سطح نگرش، گرایش و کنش، به بررسی و توصیف سیره و رفتار فردی و اجتماعی ایشان می پردازد و نتیجه می گیرد که تبلیغ و ترویج سیره و نحوه زیست این الگوهای جاودان، به عنوان میزان ارزیابی باورها و رفتارهای آدمی، نقش بسیار مؤثری در نهادینه کردن ارزش های دینی در درون آدمی دارد. بنابراین، برای داشتن یک سبک زندگی دینی، ابتدا باید به ترسیم هویت خویش براساس مجموعه ای نظام مند از باورهای دینی پرداخت و پس از اصلاح نگرش، رفتارهای فردی و اجتماعی را به سمتی سوق داد که موجبات نزدیکی آدمی را به خداوند فراهم سازد و در نتیجه سعادت اخروی او را تضمین نماید. تنها در این صورت حیات طیبه دنیوی و اخروی برای آدمی رقم می خورد.

مقدمه :

سبک زندگی، از جمله مکانیسم های تمایزبخش در جامعه امروز است که توجه بسیاری از اندیشه وران علوم مختلف از جمله دانشمندان علوم انسانی و اجتماعی را به خود جلب کرده است. اهمیت معنای سبک زندگی و نوع آن میان افراد، موجب توجه دوچندان به انتخاب سبک زندگی براساس ذوق و سلیقه شخصی افراد می گردد؛ مخصوصاً در دنیای مدرن امروزی و سبک های مختلف موجود در آن که هریک، سهم آدمی را در مناسبات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، برای رسیدن به اهداف موردنظر وی، مشخص می نمایند. ازاین رو، تمامی افراد جامعه باید تلاش کنند تا سبکی از زندگی را برای خویش برگزینند که ضمن برخورداری از منافع فردی و اجتماعی، در مبادلات و تعاملات اجتماعی نیز عقب نمانند.

از دیگر سو، در حدیثی از امام رضا (ع) آمده است: «خدا بیامرزد بنده ای که امر ما را احیا می کند!» وقتی پرسیدند: «چگونه؟» فرمودند: «علوم ما را می آموزد و آن ها را به مردم تعلیم می دهد؛ زیرا اگر مردم، زیبایی های سخن ما را بدانند بی شک از ما پیروی می کنند. »[1] پژوهش حاضر در همین جهت و به منظور ارج نهادن به سخن امام رضا (ع)، درصدد است تا به فراخور بضاعت و گنجایش خویش، با تفحص در زندگی و سیره یکی از امامان شیعه یعنی امام مجتبی (ع) به استخراج الگویی برای سبک زندگی بر اساس سنت و شیوه زندگی این امام همام بپردازد؛ زیرا تاریخ، یعنی سیره و سرگذشت ایشان و طرق برخورد حضرت با حوادث و ناملایمات زندگی، یکی از مهم ترین و بهترین مآخذ برای بهبود سبک زندگی و ارتقای کیفیت آن است. به همین دلیل، پس از ارائه چارچوب نظری بحث و مفهوم شناسی واژگان، سبک و سیره زندگی از منظر امام حسن (ع) بررسی و بایسته های آن معرفی شده اند. امید است پژوهش حاضر راه را برای سایر تحقیقات در این حوزه بگشاید.

پی نوشت ها :

[1] محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج 2، ص 30، بیروت: دارالاحیاء، 1403 ق.

[2] سوره ممتحنه، آیه 12.

[3] شیخ صدوق، معانى‏الاخبار، ج 1، ص 15، قم: جامعه مدرسین، 1403 ق.

[4] محمدسعید مهدوى کنى،« مفهوم سبک زندگى و گستره آن در علوم اجتماعى»، فصل‏نامه پژوهشى تحقیقات فرهنگى، ش 1، 1386، ص 219.

[5] قربانعلى ابراهیمى و عباس بهنویى،« سبک زندگى جوانان: بررسى جامعه‏شناختى سبک زندگى و مؤلفه‏هاى آن در بین دختران و پسران شهر بابلسر»، فصل‏نامه انجمن ایرانى مطالعات فرهنگى و ارتباطات، سال ششم، ش 81، ص 1389. 42.

[6] محمد کاویانى، طرح نظریه سبک زندگى بر اساس دیدگاه اسلام و ساخت آزمون سبک زندگى اسلامى و بررسى ویژگى‏هاى روان‏سنجى آن، ص 34، پایان‏نامه دکترى روان‏شناسى عمومى، اصفهان: دانشگاه اصفهان. 1391،

[7] همان، ص 67.

[8] ( 4)Life Style

[9] حمید فاضل قانع،« سبک زندگى دینى و نقش آن در کار و فعالیت جوانان» فصل‏نامه مطالعات جوان و رسانه، ص 40، 1390.

[10] مهدوى کنى، همان، ص 216.

[11] آنتونى گیدنز، تجدد و تشخص، ترجمه ناصر موفقیان، ص 120، چاپ دوم، تهران: نشرنى، 1382،

[12] در اصطلاح جامعه‏شناسى، به مجموعه‏هاى انسانى برخوردار از ویژگى خاص از حیث پایگاه، هنجار و نقش اطلاق مى‏شود که افراد براى داورى یا ارزیابى خود، به آن‏ها به‏عنوان معیار و میزان توجه مى‏کنند و بر اساس آن، بینش، نگرش و کنش خود را شکل مى‏دهند.( کوئن، مبانى جامعه‏شناختى، ترجمه غلام‏عباس توسلى و رضا فاضل، ص 138، تهران: سمت، 1380)

[13] رحمت‏الله صدیق سروستانى و سیدضیاء هاشمى،« گروه‏هاى مرجع در جامعه‏شناسى و روان‏شناسى اجتماعى با تأکید بر نظریه‏هاى مرتن و فسینگر»، ص 150، نامه علوم اجتماعى، 1381.

[14] سوره احزاب، آیه 21.

[15] سوره احزاب، آیه 33.

[16] سیدهاشم رسولى محلاتى، زندگانى امام حسن مجتبى( ع)، ص 120- 127، تهران، دفتر نشر و فرهنگ اسلامى، 1369.

[17] مجتبى موسوى لارى، رسالت اخلاق در تکامل انسان، ص 175، قم: بوستان کتاب، 1386.

[18] عزیزالله عطاردى، مسند امام حسن( ع)، ترجمه محمدرضا عطایى، ج 2، ص 648- 647، خراسان: عطارد، 1386.

[19] شیخ صدوق، توحید، ص 45، قم: جامعه مدرسین، 1389؛ عطاردى، ج 2، همان، ج 2، ص 645، 1386.

[20] بحارالانوار، ج 75، ج 75، ص 112.

[21] یوسف بحرانى، حدائق‏الناضره، ص 63، بى‏جا: دارالاضواء، 1405 ق.

[22] ابن شعبه حرانى، تحف‏العقول، ص 235، بیروت: مؤسسه الاعلمى، 1394 ق.

[23] همان، ص 232.

[24] ورام، ج 2، ص 108.

[25] تحف‏العقول، ص 236.

[26] سوره یوسف، آیه 108.

[27] فضل‏بن محمد طبرسى، اعلام‏الورى، ص 241، تهران: 1338 ق.

[28] محمدرضا عطایى، مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام، ج 1، ص 152، مشهد: استان قدس 1386.

[29] سوره سبأ، آیه 46.

[30] ابن راوندى، سلوه‏الحزین، ص 344، بى‏جا، مدرسه امام مهدى( عج)، 1394 ق.

[31] بحارالانوار، ج 78، ص 114.

[32] ( 4). سوره یوسف، آیه 98- 97.

[33] سوره قصص، آیه 29.

[34] ( 6). سوره بقره، آیه 233.

[35] عطاردى، همان، ج 2، ص 735.

[36] بحارالانوار، ج 78، ص 113.

[37] عطاردى، همان، ج 1، ص 9- 8.

[38] بحارالانوار، ج 78، ص 113.

[39] حسن دیلمى، اعلام‏الدین، ص 297، بى‏جا، مؤسسه آل‏البیت، 1414 ق.

[40] بحارالانوار، ج 78، ص 114.

منابع :

1- ابراهیمی، قربانعلی و بهنوئی گدنه، عباس، «سبک زندگی جوانان: بررسی جامعه شناختی سبک زندگی و مؤلفه های آن در بین دختران و پسران شهر بابلسر»، فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال ششم، شماره 81، 1389-

2- ابن ابی الحدید، ابوحامد. شرح نهج البلاغه، بیروت: داراحیاء التراث العربی، 1409 ق.

3- ابن ابی شیبه، المصنف، هند: 1400 ق.

4- اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبیین، عراق: نجف، 1385 ق.

5- بحرانی، یوسف بن احمد، حدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، دارالاضواء، 1405 ق.

6- برقی، احمد بن محمد خالد برقی، المحاسن، دارالکتب الاسلامیه، 1307 ق.

7- حرانی، ابن شعبه، العقول عن آل الرسول، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، 1394 ق.

8- خلیلی، محمدعلی، زندگانی حسن بن علی (ع)، تهران: چاپخانه ملی، 1319 ق.

9- دیلمی، حسن، اعلام الدین فی صفات المومنین، مؤسسه آل البیت (علیهم السلام) لاحیاء التراث، 1414 ق.

10- -، ارشادالقلوب، مؤسسه آل البیت (علیهم السلام) لاحیاء التراث، 1368 ق.

11- رسولی محلاتی، سیدهاشم، زندگانی امام حسن مجتبی (ع)، تهران: دفتر

نشر فرهنگ اسلامی، 1369-

12- عطاردی، عزیزالله، مسند امام حسن (ع)، ترجمه محمدرضا عطائی، خراسان: عطارد، 1386-

13- عطایی، محمدرضا، مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام، مشهد: آستان قدس، 1386-

14- فاضل قانع، حمید، سبک زندگی و رسانه، تهران.

15- صدوق، معانی الاخبار، قم: جامعه مدرسین، 1403 ق.

16- -، التوحید، قم: جامعه مدرسین، 1398 ق.

17- صدیق سروستانی، رحمت الله و سیدضیاء هاشمی، «گروه های مرجع در جامعه شناسی و روان شناسی اجتماعی با تأکید بر نظریه های مرتن و فستینگر»، نامه علوم اجتماعی، ش 1، ص 167- 149، 1381-

18- صنعانی، ابن عبدالرزاق، المصنف، بیروت: 1492 ق.

19- طبرسی، فضل بن محمد، اعلام الوری، تهران: 1338 ق.

20 طبرسی، شیخ حسن، مکارم الاخلاق، قم: شریف رضی، چاپ چهارم، 1370 ق.

21- طوسی، محمد بن حسن، امالی، ترجمه محمدصادق بحرالعلوم، مکتبه الاهلیه، 1384 ق.

22- فارابی، محمدعلی و یعسوب عباسی علی کمر، آداب معاشرت از دیدگاه معصومان (علیهم السلام)، چاپ پنجم، مشهد: آستان قدس، 1380.

23- فاضل قانع، حمید، «سبک زندگی دینی و نقش آن در کار و فعالیت جوانان»، فصلنامه مطالعات جوان و رسانه، ص 63- 36، 1390.

24- فاضلی، محمد، مصرف و سبک زندگی، قم: انتشارات صبح صادق، 1382-

25- قطب راوندی، سعید بن هبه الله، سلوه الحزین العلیل المعروف الدعوات، مدرسه امام مهدی عج، 1394 ق.

26- کاویانی ارانی، محمد، طرح نظریه سبک زندگی بر اساس دیدگاه اسلام و ساخت آزمون سبک زندگی اسلامی و بررسی ویژگی های روان سنجی آن، پایان نامه دکتری روان شناسی عمومی، اصفهان: دانشگاه اصفهان، 1388-

7- کاویانی، محمد، «تربیت اسلامی گذر از اهداف کلی به اهداف رفتاری»، مجله پژوهش های میان رشته ای قرآن کریم، ش 2، ص 92- 79، 1388-

28- کلینی، محمدبن یعقوب، کافی، تهران: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، 1318 ق.

29- کوئن، بروس، مبانی جامعه شناسی، ترجمه غلام عباس توسلی و رضا فاصل، تهران: سمت، 1380.

30- گیدنز، آنتونی، تجدد و تشخص، ترجمه ناصر موفقیان، تهران: نشرنی، چاپ دوم، 1382-

31- محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، تهران: دارالحدیث، 1416 ق.

32- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعه لدرر الاخبار الائمه الاطهار، بیروت: دارالاحیاء، 1403 ق.

33- مرتضی عاملی، جعفر، تحلیلی از زندگی سیاسی امام حسن (ع)، ترجمه محمد سپهری، سازمان تبلیغات اسلامی.

34- مهدوی کنی، محمدسعید، «مفهوم سبک زندگی و گستره آن در علوم اجتماعی»، فصلنامه پژوهشی تحقیقات فرهنگی، ش 1، ص 330- 291، 1386-

35- - دین و سبک زندگی، تهران: دانشگاه امام صادق (ع)، 1387-

36- موسوی لاری، مجتبی، رسالت اخلاق در تکامل انسان، قم: بوستان کتاب، 1386-

3- نسائی، احمدبن علی، السنن النسائی، بیروت: داراحیاء التراث العربی، 1348 ق.

38- نیلی پور، مهدی، بهشت اخلاق، قم: مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج) 1385-

39- نیشابوری، حاکم، المستدرک علی الدرستین، تحقیق یوسف عبدالرحمان.

40-وبر، مارکس، اخلاق پروتستان و روح سرمایه داری، ترجمه عبدالمعبود انصاری، تهران: سمت، 1374-

41- یعقوبی، أحمد بن أبی یعقوب بن جعفر بن وهب، تاریخ یعقوبی، بی جا: موقع الوراق، بی تا.

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .

مشخصات فروشنده

نام و نام خانوادگی : امید محمدی

شماره تماس : [phone]

ایمیل :[e-mail]

سایت :docfarsi.sellfile.ir

برای خرید و دانلود فایل و گزارش خرابی از لینک های روبرو اقدام کنید...

تحقیق آماده در مورد حقوق رفاقت و معاشرت

 عنوان : حقوق رفاقت و معاشرت 

 فرمت : word - doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 10 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

چکیده 3
حقوق معاشرت از دیدگاه امیرالمؤمنین علیه السلام 3
حقوق معاشرت از دیدگاه امام صادق علیه السلام 4
پی نوشت ها 8
منبع 10

چکیده :

انسان، هنگامی که با معاشری صالح و دوستی پاک نهاد و رفیقی نیک سیرت و مصاحبی شایسته رفاقت و دوستی برقرار کرد، آن دو از نظر اسلام حقوقی بر یکدیگر پیدا می کنند که ادای آن حقوق گاهی لازم و زمانی واجب و وقتی هم مستحب است، مگر این که با اختیار خود، عهده یکدیگر را از اداء حقوق آزاد نمایند. اسلام، در زمینه حقوق دوستی و معاشرت حقایقی را ارائه داده است که انسان از وسعت قوانین این مکتب و برنامه های فراگیرش نسبت به همه امور، به ویژه باب معاشرت شگفت زده می شود. مسلماً تفصیل و توضیح هر حق و بیان تمام آثار، مقتضی این مختصر نیست، به ناچار به بخشی از این حقوق اشاره می شود.

پی نوشت ها :

[1] عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الصَّیْرَفِیِّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ الْجِعَابِیِّ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ الْعَلَوِىِّ، عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ، عَنْ عَلِیٍّ علیه السلام قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: لِلْمُسْلِمِ عَلَى أَخِیهِ ثَلاثُونَ حَقّاً لا بَرَاءَةَ لَهُ مِنْهَا إِلّا بِالْأَدَاءِ أَوِ الْعَفْوِ یَغْفِرُ زَلَّتَهُ وَیَرْحَمُ عَبْرَتَهُ وَیَسْتُرُ عَوْرَتَهُ وَیُقِیلُ عَثْرَتَهُ وَیَقْبَلُ مَعْذِرَتَهُ وَیَرُدُّ غِیبَتَهُ وَیُدِیمُ نَصِیحَتَهُ وَیَحْفَظُ خُلَّتَهُ وَیَرْعَى ذِمَّتَهُ وَیَعُودُ مَرْضَتَهُ وَیَشْهَدُ مَیِّتَهُ وَیُجِیبُ دَعْوَتَهُ وَیَقْبَلُ هَدِیَّتَهُ وَیُکَافِئُ صِلَتَهُ وَیَشْکُرُ نِعْمَتَهُ وَیُحْسِنُ نُصْرَتَهُ وَیَحْفَظُ حَلِیلَتَهُ وَیَقْضِى حَاجَتَهُ وَیَشْفَعُ مَسْأَلَتَهُ وَیُسَمِّتُ عَطْسَتَهُ وَیُرْشِدُ ضَالَّتَهُ وَیَرُدُّ سَلامَهُ وَیُطِیبُ کَلامَهُ وَیَبَرُّ إِنْعَامَهُ وَیُصَدِّقُ إِقْسَامَهُ وَیُوَالِى وَلِیَّهُ وَلا یُعَادِیهِ وَیَنْصُرُهُ ظَالِماً وَمَظْلُوماً فَأَمَّا نُصْرَتُهُ ظَالِماً فَیَرُدُّهُ عَنْ ظُلْمِهِ وَأَمَّا نُصْرَتُهُ مَظْلُوماً فَیُعِینُهُ عَلَى أَخْذِ حَقِّهِ وَلا یُسْلِمُهُ وَلا یَخْذُلُهُ وَیُحِبُّ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ مَا یُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَیَکْرَهُ لَهُ مِنَ الشَّرِّ مَا یَکْرَهُ لِنَفْسِهِ، ثُمَّ قَالَ علیه السلام: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله یَقُولُ: إِنَّ أَحَدَکُمْ لَیَدَعُ مِنْ حُقُوقِ أَخِیهِ شَیْئاً فَیُطَالِبُهُ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَیَقْضِى لَهُ وَعَلَیْهِ». کنز الفوائد: 1/ 306؛ وسائل الشیعة، 12/ 212، باب 122، حدیث 16114؛ بحار الأنوار: 71/ 236، باب 15، حدیث 36.

[2] الکافى: 2/ 166، باب أخوة المؤمنین، حدیث 5؛ وسائل الشیعة: 12/ 204، باب 122، حدیث 16094؛ بحار الأنوار: 71/ 270، باب 16، حدیث 9.

[3] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى، عَنِ ابْنِ عِیسَى، عَنْ عَلِىِّ بْنِ الْحَکَمِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ الْهَجَرِىِّ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَیْسٍ، عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا حَقُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ؟ قَالَ: «لَهُ سَبْعُ حُقُوقٍ وَاجِبَاتٍ مَا مِنْهُنَّ حَقٌّ إِلّا وَهُوَ عَلَیْهِ وَاجِبٌ إِنْ ضَیَّعَ مِنْهَا شَیْئاً خَرَجَ مِنْ وَلایَةِ اللَّهِ وَطَاعَتِهِ وَلَمْ یَکُنْ للَّهِ فِیهِ مِنْ نَصِیبٍ، قُلْتُ: لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَمَا هِىَ؟ قَالَ: یَا مُعَلَّى إِنِّى عَلَیْکَ شَفِیقٌ أَخَافُ أَنْ تُضَیِّعَ وَلا تَحْفَظَ وَتَعْلَمَ وَلا تَعْمَلَ، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ، قَالَ: أَیْسَرُ حَقٍّ مِنْهَا أَنْ تُحِبَّ لَهُ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ وَتَکْرَهَ لَهُ مَا تَکْرَهُ لِنَفْسِکَ وَالْحَقُّ الثَّانِى أَنْ تَجْتَنِبَ سَخَطَهُ وَتَتَّبِعَ مَرْضَاتَهُ وَتُطِیعَ أَمْرَهُ وَالْحَقُّ الثَّالِثُ أَنْ تُعِینَهُ بِنَفْسِکَ وَمَالِکَ وَلِسَانِکَ وَیَدِکَ وَرِجْلِکَ وَالْحَقُّ الرَّابِعُ أَنْ تَکُونَ عَیْنَهُ وَدَلِیلَهُ وَمِرْآتَهُ وَالْحَقُّ الْخَامِسُ لا تَشْبَعُ وَیَجُوعُ وَلا تَرْوَى وَیَظْمَأُ وَلا تَلْبَسُ وَیَعْرَى وَالْحَقُّ السَّادِسُ أَنْ یَکُونَ لَکَ خَادِمٌ وَلَیْسَ لِأَخِیکَ خَادِمٌ فَوَاجِبٌ أَنْ تَبْعَثَ خَادِمَکَ فَیَغْسِلَ ثِیَابَهُ وَیَصْنَعَ طَعَامَهُ وَیُمَهِّدَ فِرَاشَهُ وَالْحَقُّ السَّابِعُ أَنْ تُبِرَّ قَسَمَهُ وَتُجِیبَ دَعْوَتَهُ وَتَعُودَ مَرِیضَهُ وَتَشْهَدَ جَنَازَتَهُ وَإِذَا عَلِمْتَ أَنَّ لَهُ حَاجَةً تُبَادِرُهُ إِلَى قَضَائِهَا وَلا تُلْجِئُهُ أَنْ یَسْأَلَکَهَا وَلَکِنْ تُبَادِرُهُ مُبَادَرَةً فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِکَ وَصَلْتَ وَلایَتَکَ بِوَلایَتِهِ وَوَلایَتَهُ بِوَلایَتک». الکافى: 2/ 169، باب حق المؤمن على أخیه، حدیث 2؛ وسائل الشیعة: 12/ 205، باب 122، حدیث 16097؛ بحار الأنوار: 71/ 238، باب 15، حدیث 40.

[4] عَنْ عَلِیٍّ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى، عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ الْیَمَانِیِّ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: ... «فَمَا أَعْظَمَ حَقَّ الْمُسْلِمِ عَلَى أَخِیهِ الْمُسْلِمِ وَقَالَ: أَحِبَّ لِأَخِیکَ الْمُسْلِمِ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ وَإِذَا احْتَجْتَ فَسَلْهُ وَإِنْ سَأَلَکَ فَأَعْطِهِ لا تَمَلَّهُ خَیْراً وَلا یَمَلُّهُ لَکَ کُنْ لَهُ ظَهْراً فَإِنَّهُ لَکَ ظَهْرٌ إِذَا غَابَ فَاحْفَظْهُ فِى غَیْبَتِهِ وَإِذَا شَهِدَ فَزُرْهُ وَأَجِلَّهُ وَأَکْرِمْهُ فَإِنَّهُ مِنْکَ وَأَنْتَ مِنْهُ فَإِنْ کَانَ عَلَیْکَ عَاتِباً فَلا تُفَارِقْهُ حَتَّى تَسُلَّ سَخِیمَتَهُ وَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ فَاحْمَدِ اللَّهَ وَإِنِ ابْتُلِىَ فَاعْضُدْهُ وَإِنْ تُمُحِّلَ لَهُ فَأَعِنْهُ وَإِذَا قَالَ الرَّجُلُ لأَخِیهِ أُفٍّ انْقَطَعَ مَا بَیْنَهُمَا مِنَ الْوَلایَةِ وَإِذَا قَالَ أَنْتَ عَدُوِّى کَفَرَ أَحَدُهُمَا فَإِذَا اتَّهَمَهُ انْمَاثَ الْإِیمَانُ فِى قَلْبِهِ کَمَا یَنْمَاثُ الْمِلْحُ فِى الْمَاءِ». الکافى: 2/ 170، باب حق المؤمن على أخیه، حدیث 5؛ وسائل الشیعة 12/ 206، باب 122، حدیث 16098؛ بحار الأنوار: 71/ 243، باب 15، حدیث 43.

[5] الکافى: 2/ 171، باب حق المؤمن على أخیه، حدیث 8؛ وسائل الشیعة 12/ 209، باب 122، حدیث 16106؛ بحار الأنوار: 71/ 248، باب 15، حدیث 46.

[6] الکافى: 2/ 173، باب حق المؤمن على أخیه، حدیث 12؛ وسائل الشیعة: 12/ 15، باب 5، حدیث 15519.

[7] الکافى 2/ 175، باب التراحم والتعاطف، حدیث 1؛ وسائل الشیعة: 12/ 22، باب 10، حدیث 15539؛ بحار الأنوار: 71/ 401، باب 28، حدیث 45.

[8] عَلِىُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى، عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ الْیَمَانِىِّ، عَنْ جَابِرٍ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: حَدَّثَنِى جَبْرَئِیلُ علیه السلام: أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَهْبَطَ إِلَى الْأَرْضِ مَلَکاً فَأَقْبَلَ ذَلِکَ الْمَلَکُ یَمْشِى حَتَّى وَقَعَ إِلَى بَابٍ عَلَیْهِ رَجُلٌ یَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّ الدَّارِ فَقَالَ لَهُ الْمَلَکُ مَا حَاجَتُکَ إِلَى رَبِّ هَذِهِ الدَّارِ، قَالَ: أَخٌ لِى مُسْلِمٌ زُرْتُهُ فِى اللَّهِ تَبَارَکَ وَتَعَالَى، قَالَ لَهُ الْمَلَکُ: مَا جَاءَ بِکَ إِلّا ذَاکَ فَقَالَ مَا جَاءَ بِى إِلّا ذَاکَ، فَقَالَ: إِنِّى رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکَ وَهُوَ یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَیَقُولُ: وَجَبَتْ لَکَ الْجَنَّةُ وَقَالَ الْمَلَکُ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ: أَیُّمَا مُسْلِمٍ زَارَ مُسْلِماً فَلَیْسَ إِیَّاهُ زَارَ إِیَّاىَ زَارَ وَثَوَابُهُ عَلَىَّ الْجَنَّةُ». الکافى: 2/ 176، باب زیارة الاخوان، حدیث 3؛ وسائل الشیعة: 14/ 583، باب 97، حدیث 19864.

[9] الکافى: 2/ 188، باب ادخال السرور على المؤمنین، حدیث 2؛ بحار الأنوار: 71/ 288، باب 20، حدیث 15.

[10] الکافى: 2/ 193، باب قضاء حاجة المؤمن، حدیث 4؛ وسائل الشیعة: 16/ 363، باب 26، حدیث 21769.

[11] الکافى: 2/ 194، باب قضاء حاجة المؤمن، حدیث 7؛ بحار الأنوار: 71/ 285، باب 20، حدیث 8.

منابع :

معاشرت، ص: 242 , انصاریان حسین

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .

مشخصات فروشنده

نام و نام خانوادگی : امید محمدی

شماره تماس : [phone]

ایمیل :[e-mail]

سایت :docfarsi.sellfile.ir

برای خرید و دانلود فایل و گزارش خرابی از لینک های روبرو اقدام کنید...

راه تضمینی و دائمی برقراری امنیت وای فای حتی با لو رفتن رمز وای فای

راه تضمینی و دائمی برقراری امنیت وای فای حتی با لو رفتن رمز 

در این بسته آموزشی برقراری امنیت دائم وای فای در برار نفوذ آموزش داده شده است .

حتی اگر رمز وای فای شما لو رفته

و  یا هک شده باشد 

با انجام این آموزش وای فای شما غیر قابل استفاده برای دیگران خواهد شد .

آموزش یکسری تنظیمات سفارشی رو مودم که فقط به دستگاه شما ( گوشی - تبلت و ...) اجازه استفاده خواهد داد .

آموزش تصویری و گام به گام ، به سادگی که فکرشم هم نمی کنی .

استفاده کنندگان وای فای را به راحتی مدیریت کنید و فقط به خودتان اجازه استفاده بدهید .

مشخصات فروشنده

نام و نام خانوادگی : امید محمدی

شماره تماس : [phone]

ایمیل :[e-mail]

سایت :docfarsi.sellfile.ir

برای خرید و دانلود فایل و گزارش خرابی از لینک های روبرو اقدام کنید...

تحقیق آماده : زندگینامه حبیب بن مظاهر با فرمت ورد آماده چاپ و صحافی

تحقیق آماده

 زندگینامه حبیب بن مظاهر

با فرمت ورد آماده چاپ و صحافی

تعداد صفحات 24 صفحه است .

آماده چاپ و صحافی ، فقط کافی ست در محل های مشخص شده مشخصات خود را وارد نمایید و تحویل دهید .

فهرست مطالب :

مقدمه 
تولد و دوران کودکی 
محبت رسول خدا(ص) به حبیب 
در دوران امیرالمومنین(ع) 
آگاهی از علم بلایا و منایا 
دوران خفقان اموی 
دعوت از امام حسین(ع) 
متن نامه حبیب و بزرگان کوفه به امام حسین(ع) 
در کنار مسلم بن عقیل 
دعوت امام حسین(ع) از حبیب بن مظاهر 
پیوستن حبیب به امام حسین(ع) 
یاری طلبی از بنی اسد 
تبلیغ در جبهه 
حبیب،‌ قوت قلب اهل بیت امام حسین(ع) 
گفت و گوی حبیب و زهیر با سپاهیان یزید 
حبیب بر سر بالین یار دیرین اش 
شور و شوق برای شهادت 
فرمانده چناح چپ لشکر امام 
شهادت حبیب 
جریان سر حبیب 
استغاثه امام از حبیب و دیگر یاران 
فضایل و مناقب حبیب 
1.علم حبیب 
2.شجاعت حبیب 
3.عبادت حبیب 
4.زهد حبیب 
5.مقام والای حبیب 

منابع :

1.ابصارالعین فی انصار الحسین(ع)، محمد بن طاهر سماوی، ص56.
2.سفینة البحار، ج1، ص405.
3. مجالس المؤمنین، قاضی نورالله، ص308؛ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 4، ص554 .
4.امالی منتخبه، ص49 به نقل از کتاب حبیب بن مظاهر، ص54-55.
5.اعیان الشیعه، ج4، ص554.
6.اعیان الشیعه، ج4، ص554.
1. الرجال، تقی الدین الحسن بن علی بن داود حلی، حبیب بن مظاهر.
2.طایفه «بنی اسد» افتخارات فراوانی داشت و افراد آن، خوش نام و خدمت گزار پیامبر و اهل بیت بودند. «حبیب» نیز از این طایفه بود.
3.ابصار العین فی انصار الحسین، ص56.
4. همچون شیخ طوسی و مؤلّف استیعاب و اسد الغابة.
1. بحارالانوار ، علامه مجلسی، ج10، ص244؛ منتخب التواریخ، حاج محمد هاشم خراسانی، ص 278.
2.ابصار العین فی انصار الحسین، ص‏56.
3.امالی منتجبه، ص‏49، به نقل از حبیب بن مظاهر، ص‏54و55.
4.ابصارالعین فی انصارالحسین(ع)، محمد بن طاهر سماوی، 56.
5. انصار الحسین، شمس الدین، ص 66.
1.شیخ طوسی فضیل بن زبیر را از یاران و اصحاب امام باقر و امام صادق علیهماالسلام دانسته است. (رجال شیخ طوسی، ص 272 و 132.)
2.رجال الکشی، ص 78، ش133؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج2، ص 328.
1.الارشاد، شیخ مفید، ج2، ص36؛ تاریخ الامم و الملوک، محمد بن جریر طبری، ج4، ص261؛ تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، ج2، ص228؛ مقتل الحسین(ع)، ابی مخنف، ص15.
2.اعیان الشیعه، ج4، ص554؛ الارشاد، شیخ مفید، ص203.
3.الإرشاد، شیخ مفید، صص204 و 203.
1.الارشاد، شیخ مفید، ص209.
2..تاریخ یعقوبی، ج2، ص241.
1.تاریخ طبری، ج‏7، ص‏237.
2.اعیان الشیعه، ج‏4، ص‏554؛ ابصار العین فی انصار الحسین ص‏57.
1. اعیان الشیعه، ج‏4، ص‏554؛ معالی السبطین، ج 1، ص 37..
1.بحارالانوار، ج44، ص386.
1. تاریخ طبری، ج‏7، ص‏310؛ ارشاد، شیخ مفید، ص‏227.
2.ظاهرا قره وقتی به خود آمد که بسیار دیر شده بود. او در عصر عاشورا تنهایی اسیران را دید و آه و سوگواری آنان را بر سر نعش شهدا شنید و آنها را نقل کرد. ناقل این صحنه‏ها به خصوص سخنان زینب، همین قرة بن قیس است.
3. تاریخ طبری، ج‏7، ص‏329؛ ارشاد، شیخ مفید، ص‏234.
1. عبدالحسین شرف الدین، المجالس الفاخره فی ماتم العترة الطاهرة، ص‏92 - 94.
1.قصه کربلا، ص255؛ مقتل مقرم، ص218.
2. تاریخ طبری، ج‏7، ص‏329؛ ارشاد، ص‏234.
3.الارشاد، شیخ مفید، ج2، ص89.
1.انساب الاشراف، بلاذری، ج3، ص184.
2.ابصار العین، ص61.
3.احزاب(33)، 23.
1.ابصار العین، ص 56 و 57.
2.در حاشیه برخی از نسخه های رجال کشی به جای یزید بن حصین، بریر ذکر شده است. و در تاریخ طبری، ج4، ص321 این جریان به عبدالرحمن بن ربه و بریر بن حضیر نسبت داده شده است.
3.رجال کشی، ص‏53؛ حیاة الامام الحسین، ج‏3، ص‏175.
4.حیاة الامام الحسین، ج‏3، ص‏176.
1.تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص429؛ الارشاد، شیخ مفید، ج2، ص95، تاریخ طبری، ج5، ص429.
1.تاریخ طبری، ج5، ص439؛ دائرة المعارف الحسینیه، ج5، ص166.
2.تاریخ طبری، ج‏7، ص‏348.
1.اعیان الشیعه، ج‏4، ص‏555.
2.نفس المهموم، ص272؛ قصه کربلا، ص307.
3.ابصار العین، ص59.
4.تاریخ طبری، ج5، ص439.
5.ابصار العین، ص 60؛ تاریخ طبری، ج5، ص440.
1.حیاة الامام الحسین(ع)، ج3، ص274.
2.المفید فی ذکری السبط الشهید، ص115؛ قصه کربلا، ص359.
1.سید محسن امین ، المجالس السنیه فی مناقب و مصائب العتره النبویه ، ج 1.
2.امالی منتخبه، ص 49.
3.تسبیح یعنی سبحان الله گفتن، تحمید یعنی الحمدلله گفتن و تهلیل یعنی لااله الا الله گفتن.
4.بحارالانوار، ج60، ص311.
5.ابصار العین فی انصار الحسین(ع)، محمد بن طاهر سماوی، ص56 .
6.ابصارالعین، ص104 .
7.الفتوح، ابومحمد احمد بن علی اعثم کوفی، ترجمه محمد بن احمد مستوفی هروی (از محققان قرن ششم هجری) تصحیح: غلامرضا طباطبایی مجد، ص 795.
1.همان، ص891.
2.الاخبارالطوال، ابوحنیفه الدینوری، تحقیق: عبدالنعیم عامر، ص286؛ تاریخ یعقوبی، ج‏2، ص191.
3.الاخبارالطوال، ابوحنیفه دینوری، ص286؛ تاریخ یعقوبی، ج‏2، ص191.
4.اعیان الشیعه، سیدمحسن امین، ج4، ص554 .
5.ترجمه نفس المهموم، شیخ عباس قمی، ص343 .
6.رجال کشی.
7.نهج البلاغه، خطبه همام.
1.فوائد الرضویه، ص67.

فونت های مورد نیاز : b titr و b trafic

فرمت فایل : word 2003

رمز فایل : docfarsi.com

مشخصات فروشنده

نام و نام خانوادگی : امید محمدی

شماره تماس : [phone]

ایمیل :[e-mail]

سایت :docfarsi.sellfile.ir

برای خرید و دانلود فایل و گزارش خرابی از لینک های روبرو اقدام کنید...