بررسی تناسب در آیات - پایان نامه بررسی تناسب در آیات در 125 صفحه ورد قابل ویرایش
پایان نامه بررسی تناسب در آیات در 125 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه:...................................................................................................................... 1
بیان مسأله:............................................................................................................... 3
اهمیت موضوع:........................................................................................................ 6
سؤالات اصلی:......................................................................................................... 10
سؤالات فرعی:......................................................................................................... 10
فرضیه:..................................................................................................................... 10
چکیده:.................................................................................................................... 11
بخش اول: بررسیهای مفهومی.................................................................................. 12
بررسی لغوی تناسب:................................................................................................ 13
بررسی لغوی سیاق:................................................................................................... 14
بررسی لغوی اسباب النزول:....................................................................................... 15
بررسیهای اصطلاحی:................................................................................................ 16
تعریف اصطلاحی تناسب:......................................................................................... 16
تعریف اصطلاحی سیاق:........................................................................................... 25
تعریف اصطلاحی اسباب النزول:................................................................................ 28
مقایسه بین تناسب، سیاق و اسباب النزول:.................................................................. 31
انواع تناسب............................................................................................................. 37
بخش دوم: پیشینه پژوهشها و آراء علما در مورد تناسب:........................................... 45
فصل اول: سده های اول تا پنجم................................................................................ 46
فصل دوم: سده های ششم تا نهم............................................................................... 52
فصل سوم: سده های دهم تا چهاردهم........................................................................ 62
فصل چهارم: علمای معاصر....................................................................................... 70
فصل پنجم: مستشرقین.............................................................................................. 74
بخش سوم: پژوهشهای موردی آیات........................................................................ 78
فصل اول: سوره بقره آیات 39-30........................................................................... 79
فصل دوم: سوره آل عمران آیات 61-33................................................................... 92
فصل سوم: سوره نساء آیات 88-80......................................................................... 103
نتیجه گیری:............................................................................................................. 112
فهرست منابع........................................................................................................... 115
مقدمه:
(امام رضا (ع) می فرمایند: قرآن ریسمان و دستگیره محکم الهی است، قرآن راه برتری است که انسانها را به سوی بهشت ره می نماید و از آتش دوزخ می رهاند، گذشت زمان آنرا فرسوده نمی کند و گفتار آدمیان آن را تباه نمی سازد زیرا ویژه زمانی خاص نیست و دلیل روشنی برای همه انسانهاست. از پیش رو و پشت سر، خط بطلان بر آن کشیده نمی شود، کتابی است فرود آمده از سوی حکیم حمید)
این معجزه جاوید که به صورت کتابی مشتمل بر سور و آیات است، مجموعه ای هدفمند، منظم و یکپارچه است که در عین کامل بودن و مشتمل بودن بر تمام نیازهای بشر از هر گونه ضعف و یا زیادت مبراست.
قرآن کریم دریچه ای است مابین خالق و مخلوق، خالقی ازلی و ابدی و مخلوقی فانی و این کتاب مقدس در همه ادوار، پاسخگوی بشر تشنه حقیقت و خواهان شناخت خالق خویش است شناخت قرآن برای هر فرد عالم به عنوان فرد عالم و برای هر فرد مؤمن به عنوان یک فرد مؤمن امری ضروری و واجب است. شناخت قرآن از آن جهت ضروری است که این کتاب، در تکوین سرنوشت جوامع اسلامی و بلکه در تکوین سرنوشت بشریت مؤثر بوده است. نگاهی به تاریخ، این نکته را روشن می کند که عملاً هیچ کتابی به اندازه قرآن بر روی جوامع بشری و بر زندگی انسانها تاثیر گذار نبوده است.
در این تحقیق بر آنیم تا یکی از وجوه اعجاز قرآن یعنی وجود تناسب و هماهنگی میان آیات قرآن کریم را بررسی کنیم.
منابع اصلی در این تحقیق اولاً کتبی است که به طور مستقیم به بحث تناسب آیات پرداخته و ثانیاً کتابهایی که این بحث را در میان فصول و بخشهایشان آورده اند و در بحث موردی، یعنی اثبات وجود تناسب بین دسته های مختلفی از آیات منبع اصلی کتب تفاسیر است که در این میان از مهمترین کتابهای تفسیری شیعه و سنی استفاده شده است.
این تحقیق مشتمل بر کلیات و سه بخش و هشت فصل می باشد که به بررسی وجوه مختلف مطرح در خصوص تناسب آیات پرداخته شده است.
امید است با بررسی های بیشتر و یافتن هر چه بیشتر حقایق در این زمینه راه به سوی دستیابی به دریای بیکران معارف قرآن هموار تر گردد.
بیان مسأله:
کتاب الهی به اعتبارهای مختلف به اجزائی تقسیم میشود، از جمله سوره، آیه، جزء، حزب و… آنچه که آشکار است، این است که از زمان نزول، آیات و سور به طور مجزا وجود داشتند، و با استفاده از احادیث می توان به این مطلب دست یافت و همچنین اکثر علمای علوم قرآنی معتقدند، همزمان با نزول آیات، پیامبر اکرم (ص) جایگاه دقیق آنها را نیز مشخص می فرمودند، بنابراین ترتیب آیات توقیفی است. همچنانکه بسیاری از علمای اسلامی نیز بر این مطلب تصریح دارند از جمله:
(زرکشی در البرهان می نویسد «فاما الایات فی کل سوره و وضع البسمله اوائلها فترتیبها توقیفی بلاشک و لا خلاف فیه» سیوطی در الاتقان خود بر همین نظر است و چنین می نویسد:«الاجماع و النصوص المترادفه علی ان ترتیب الایات توقیفی لاشبهه فی ذلک اما الاجماع فنقله غیر واحد، منهم الزرکشی فی البرهان و ابوجعفر ابن زبیر فی مناسباته و عبارته: ترتیب الآیات فی سورها واقع بتوقیفه (ص) و امره من غیر خلاف فی هذا بین المسلمین»، محمد عبدالعظیم زرقانی که از دیگر دانشمندان علوم اسلامی است نیز مینویسد:«انعقد اجماع الامة علی ان ترتیب آیات القرآن الکریم علی هذا النمط الذی نراه الیوم بالمصاحف کان بتوقیف من النبی (ص) عن الله تعالی و انه لا مجال للرأی و الاجتهاد فیه») .
حال که ثابت شد ترتیب آیات توقیفی است و براساس حکمت الهی می باشد و لغو و بیهوده نیست، و دیده می شود که برخی آیات مجاور شامل موضوعات مختلف و متفاوت هستند و در بعضی موارد دیده می شود حتی در یک آیه نیز موضوعات کاملاً متفاوت مطرح است، در یک دید کلی، گاهاً اختلاف در یک آیه، تفاوت در عبارات مجاور، اختلاف موضوعات مطرح در یک آیه با عبارت انتهایی، اختلاف میان آیات مجاور، اختلاف میان آیات یک سوره، اختلاف میان سوره های مجاور دیده می شود ولی در پس این اختلافات حکمت و یا حکمتهایی نهفته است که کشف همه آنها نیازمند غور و بررسی فراوان و استفاده از منبع بیکران علم معصومین (ع) می باشد.
و اما در مورد تناسب سوره ها از آنجا که توقیفی بودن آنها ثابت شده نیست و حداقل در پارهای موارد، چینش اجتهادی سور برای ما محرز است در این تحقیق وارد حیطه تناسب سور نشدهایم و بررسی های انجام شده بر روی تحقیقات صورت گرفته در مورد تناسب سور نشان می دهد، غالب ارتباطات ذکر شده، با تکلف، ابداعی و ذوقی بوده و دارای پشتوانه محکم و قابل اعتمادی نیست، بنابراین در این بحث به این موضوع پرداخته نشده است.
نکته دیگر این است که به دلیل شباهت سه واژه: سیاق، اسباب النزول و تناسب، گاهاً این واژگان به جای یکدیگر استعمال می شوند و این در حالی است که حوزه این سه علم از یکدیگر تفکیک شده است. (اسباب النزول، پیوند یک یا چند آیه با بافت تاریخی آن آیات را بیان می کند، اما علم مناسب میان آیات و سوره ها ترتیب تاریخی در نزول آیات قرآن را کنار می گذارد و رابطه ای میان آن آیات و سوره ها را در ترتیب کنونی متن قرآنی بررسی می کند و سیاق قراینی است که در شناساندن معنای متن نقش دارد) ، با توجه به تعاریف مذکور روشن می شود که این سه حوزه علیرغم شباهتهایی، از یکدیگر قابل تفکیک می باشند و نمی توان آنها را به جای یکدیگر بکار برد. و اما موضوع اصلی این تحقیق که همان مناسبت میان آیات می باشد، یک بحث توصیفی است و عمدة دانشمندان علوم اسلامی به شرایط معنوی و وجود پیوندی نیرومند میان آیات معتقدند، البته در این میان نقدهایی هم وجود دارد که قویترین آنها متعلق به شیخ عزالدین عبدالسلام (606) میباشد که معتقد است شرط وجود ارتباط آن است که موضوع متن، موضوعی واحد باشد و در قرآن کریم که در مدت زمانی طولانی (23 سال) و در شرایط گوناگون و با موضوعات مختلفی نازل شده، نمی توان ارتباطی یافت و کوشش در این زمینه بیهوده بلکه نادرست می باشد. ولی غالب اندیشمندان با نظریة تناسب آیات موافقند و ادلة مختلفی را در جهت اثبات آن ارائه کرده اند، از جمله مهمترین دلایل بر وجود تناسب میان آیات مسأله وحدت ذات اقدس الهی و وحدت موضوعی کلیه معارف قرآن کریم است که اثبات می کند علی رغم مشاهده تشتت و اختلافات ظاهری میان آیات، همه آنها یک کل تجزیه ناپذیر می باشند و دانش تناسب به گشودن اسرار ترتیب آیات می پردازد.
همچنانی که در فصول آینده نیز ذکر خواهیم کرد، اولین کسی که در زمینه دانش تناسب آیات کتابی تألیف کرد ابوبکر نیشابوری بود که متأسفانه اثر مکتوبی از وی به دست ما نرسیده دومین کتاب در این زمینه کتاب «البرهان فی مناسبة ترتیب سور القرآن» می باشد و سیوطی دانشمند بزرگ قرن دهم معتقد است سومین کتاب را خودش در این زمینه با نام «تناسق الدرر فی تناسب السور» تألیف نموده است، کتابهای دیگری نیز در این زمینه به رشته تحریر در آمدهاند که به دلیل بحث مفصل در این خصوص در فصل سوم این تحقیق از تکرار آن خودداری می کنیم. ولی آنچه مشهود است تلاش دانشمندان اخیر در این زمینه است که نگارش کتابهایی با همین عنوان، مقالات، پایان نامه ها و … گواه این مدعاست، توجه مفسران نیز در این زمینه رو به افزایش است و حتی برخی از مفسران در مورد هر آیه، تحت عنوان تناسب آیات و یا نظم به بررسی موردی پیوستگی میان آیات پرداخته و نظرات اندیشمندانه خود را مطرح ساختهاند از جمله آیت ا… جوادی آملی «حفظه الله» در تفسیر تسنیم خود در ابتدای بحث تقسیری، بحثی نسبتاً مفصل را به این موضوع اختصاص داده اند.
البته در خصوص تناسب آیات حرفهای ناگفته بسیار زیادی وجود دارد که تحقیقات و زمان بیشتری جهت کشف آنها لازم است.
اهمیت موضوع:
(مطالعه و بررسی دربارة هماهنگی و تناسب میان اجزاء و بخشهای قرآن کریم، یکی از جذابترین و سودمندترین دانشهای قرآنی است و نکات شناختی و تفسیری فراوانی را در خود نهفته دارد.
برخی از آثار و فواید این بحث بدین قرار است:
الف) توانمند ساختن مفسر و گشودن دریچه های جدید در تفسیر و دستیابی به لطایفی در قرآن.
ب) پاسخ به شبهات و دفاع از حریم قرآن کریم.
ج) اثبات معجزه بودن قرآن کریم.
د) یاری رساندن به دیگر قضایای علوم قرآنی و برخی مباحث اعتقادی)
(دلایلی که اقتضا دارد علم تناسب آیات هر چه بیشتر مورد توجه قرار گیرد، در دو عنوان زیر خلاصه می گردد:
1- پاسخ به نظریهای که قرآن را پراکنده و از هم گسسته می داند:
غالب مستشرقان و برخی از دانشمندان اسلامی معتقدند که قرآن، مجموعه ای پراکنده است که رشته مطالب آن از هم گسسته شده است، اینان برای اثبات نظریه خویش، عمدتاً به اجتهادی بودن ترتیب آیات و شیوه بیانی قرآن نظر دارند که در آن برخی تکرار ها قابل مشاهده است و گاه در میان آیات مربوط به یک موضوع خاص، ناگهان، مسأله دیگری روییده و به دنبال آن مجدداً موضوع نخستین از سر گرفته می شود. مفاد این دیدگاه، تنزل دادن کلام آسمانی قرآن به سطحی پایینتر از سخنان معمولی بشری است که به هیچ روی نمی توان نشانه ای از اعجاز را در چگونگی نظم گرفتن مطالب آن جستجو کرد.
اکنون با توجه به مطلب فوق، آیا این تکرارها و پراکنده گوییهای ظاهری، از ضعف تألیف و عدم تناسب میان بخشهای گوناگون آیات ناشی شده است یا در پشت سر این تنوعها و دوباره گوییها نوعی وحدت و سازگاری نهفته است؟ در پاسخ باید گفت: با تکیه بر علم تناسب و با به دست آوردن دیگر مقدمات برای فهم محتوای قرآن، به خوبی می توان دریافت که نه تنها هیچ گونه آشفتگی و در هم ریختگی موضوعات و مطالب در سطح سوره ها موجود نیست، که نظمی شگرف سرتاسر هر کدام از سوره ها را فراپوشانده است و برای هر یک از آنها باید به وجود هدف و یا اهدافی کلی قایل گشت که موضوعات فرعی دیگر برگردشان دور می زنند، با این طررز تلقی که نظم قرآن را معجزه آسا، نمایانده است، در حقیقت از حوزه توانمند اعجاز قرآن در بعد بیانی و ادبی آن پاسداری شده است.
2- دفاع از اصول اعتقادی شیعه:
عموم مفسران اهل سنت هنگام مواجهه با آیاتی که بیانگر اصول عقیدتی تشیع اند مانند آیات تبلیغ، اکمال دین، تطهیر و ولایت، از شأن نزولهای زیادی که در مورد آنها در لا به لای متون حدیث و تفسیر به نقل آمده است، دست بر می دارند و در اثبات صحت برداشت خود، به سیاق آیات قبل و بعد استناد می کنند و آن آیات را با اعتقاد امامیه بی ربط جلوه می دهند، به عنوان نمونه، این گروه بر اساس پیش فرضی که خود ساخته اند و نیز نظریه قراین قبل و بعد آیات، دریافتهاند که آیه تبلیغ، صرفاً ناظر به ابلاغ احکام مربوط به اهل کتاب است و هیچ دلالتی بر امامت علی (ع) و معرفی او برای امامت ندارد!
فخر رازی ضمن یکی از بندهای ده گانه ای که در تفسیر آیه تبلیغ می آورد، می گوید روایت است که این آیه در فضل علی ابن ابیطالب (ع) نازل شده است و حضرت رسول (ص) پس از نزول آن دست علی را بالا برده و فرموده است:«من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من و الاه و عاد من عاداه» سپس می گوید: گرچه این گونه روایات بسیار است، اما بهتر آن است که آیه را در معنی در امان داشتن پیامبر (ص) از گزند و آزار یهودیان و نصارا و دستور به او که با بی توجهی به آنان به وظیفه تبلیغ، جامه عمل بپوشاند، قلمداد کنیم؛ زیرا با توجه به چند آیه قبل و بعد که روی سخن آنها با یهود و نصاراست هرگز نمی توان آیه را بر وجهی حمل کرد که با قبل و بعد خود بیگانه باشد.
و هم آنان آیات (اکمال دین) و (اتمام نعمت) را که در ترتیب سوره مائده در میان آیات مربوط به احکام حیوانات قرار دارد، منحصراً به اکمال فرایض دینی و حلال و حرامها وابسته می دانند.
صبحی صالح در بحثی پیرامون اسباب النزول می گوید: «توجه به وجه مناسب آیات در بسیاری از جاها ما را از پرداختن به سبب نزول آنها بی نیاز می کند چنانچه روشن شد، برخی به قرینه سیاق و توجه به تناسب آیات، گاهی مسأله مسلم و قطعی که در پیرامون آن روایات قطعی و متواتر وجود دارد را انکار می کنند منظور ما از این بحث در اینجا این است که باید علم تناسب بررسی شود و کاربرد آن روشن گردد و معلوم شود که آیا سیاق و تناسب با وجود حدیث متواتر و قطعی در شأن نزول آیه ای می تواند کارگر باشد؟ و به خاطر تناسب در سیاق، روایت متواتر رد گردد؟
آیه الله طاهری می گوید: ما در عین پذیرفتن علم تناسب و ارتباط بین آیات، نمی پذیریم اگر روایتی صحیح و قطعی در تفسیر آیه ای از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به ما رسیده باشد به خاطر سیاق و تناسب، آن حدیث را نادیده گیریم، چون آنان عدل قرآن و مفسر واقعی آنند.
پس باید به «علم تناسب» پرداخت و کاربرد آنرا بررسی کرد و اگر در جایی تناسب، با حدیث قطعی و شأن نزول مسلم، تعارض داشت، تا جاییکه ممکن است بین آنها تناسب و همخوانی ایجاد کنیم و اگر قابل جمع نیستند، باید سبب نزول قطعی و حدیث متواتر را مقدم بداریم، نه اینکه در همه جا بدون اندیشیدن در محتوای آیه و فقط با تکیه بر فهم گذرا و سادة خود از تناسب از پذیرفتن شأن نزولهای قطعی و احادیث متواتر سرباز زنیم).
سؤالات اصلی:
1- آیا ترکیب کنونی آیات توقیفی است؟
2- آیا ترتیب کنونی سور توقیفی است یا اجتهادی؟
3- نظر اندیشمندان در خصوص تناسب آیات چیست؟
4- آیا تا کنون وجود نظم و تناسب بین آیات به صورت موردی بررسی شده است؟
5- چند نوع تناسب ما بین آیات قابل تصور است؟
سؤالات فرعی:
1- اولین کسی که به بحث تناسب پرداخته چه کسی بود؟
2- آیا وجود تناسب میان تمام آیات متوالی اثبات شده است؟
3- آیا نظریة توقیفی بودن آیات مخالف یا مخالفانی دارد؟
4- کدامیک از مفسران به بحث تناسب پرداخته اند؟
5- رابطة تناسب آیات با تفسیر چگونه است؟
6- آیا وجود تناسب بین عبارات و جملات، کمکی به علم قرائت میکند؟ به عنوان مثال در بحث وقف و ابتدا؟
7- چه رابطه ای بین تفسیر موضوعی و علم تناسب آیات وجود دارد؟
8- وجوه تشابه و افتراق بین بحثهای سیاق، اسباب النزول و تناسب چیست؟
9- اثبات وجود تناسب بین آیات چه کمکی به بحث معجزه بودن قرآن کریم می نماید؟
فرضیه: میان آیات قرآن کریم تناسب و پیوستگی وجود دارد.
چکیده:
این تحقیق مشتمل بر کلیات، سه بخش و هشت فصل می باشد و در موضوع «پژوهشی در تناسب آیات» نگاشته شده است. بخش اول به بررسی لغوی و اصطلاحی واژگان کلیدی تحقیق اختصاص یافته و همچنین مقایسهای میان سه بحث تناسب، سیاق و اسباب النزول صورت گرفته است و در پایان این بخش انواع تناسبات میان آیات بررسی شده است.
در بخش دوم پیشینه پژوهشها و آراء علما در مورد تناسب بررسی شده که به پنج فصل تقسیم شده، فصل اول بررسی نظر علما سدههای اول تا پنجم، فصل دوم بررسی آراء علماء سدههای ششم تا نهم، فصل سوم بررسی آراء علماء سدههای دهم تا چهاردهم، فصل چهارم بررسی آراء علماء معاصر و فصل پنجم بررسی نظرات مستشرقان.
بخش سوم در مورد پژوهشهای موردی آیات است که سه گروه آیات در این بخش مورد بررسی قرار گرفتهاند که عبارتند از: آیات 39-30 سوره بقره، آیات 61-33 سوره آل عمران، آیات 88-80 سوره نساء. در مجموع وجوه ارتباط 45 آیه از تعداد 13 دوره تفسیر شیعه و سنی و نیز برخی کتب مرتبط مورد بررسی و جمع بندی قرار گرفته است.
در آغاز هر بحث لازم است که معنای لغات کلیدی آن بحث به خوبی روشن شود، و از آنجا که هر لغتی دارای یک معنای لغوی است – که در کتب لغت یافته می شود- و نیز یک معنای اصطلاحی – که با توجه به کاربرد هر لغت در حوزه های مختلف تعریف می شود- ما در این بخش به بررسی معنای لغات کلیدی این تحقیق می پردازیم.
تناسب:
اولین و پرکاربردترین لغت در این بحث «تناسب» است، (متناسب از مادة نسبت و از باب تفاعل و به معنای متشاکل و نزدیک هم بودن است و در مورد آیات قرآن کریم، همان ارتباط بین آیات است، اعم از اینکه دو آیه مربوط به هم از نظر نسب اربعه، عام و خاص باشند یا عقلی و حسی و یا خیالی و یا انواع دیگر علاقه ها و یا تداوم ذهنی، مانند: سبب و مسبب، علت و معلول، شرط و جزاء و یا دو نظیر و دو معادل و یا دو ضد و یا دو نقیض و امثال آن).
همچنین سیوطی صاحب «الاتقان» در همین کتاب در تعریف تناسب می نویسد: («المناسبته فی اللغة المشاکله و المقاربه و مرجعها فی الآیات و نحوها الی معنی رابط بینها عام او خاص، عقلی أو حسی أو خیالی أو غیر ذلک من انواع العلاقات او التلازم الذهنی کالسبب و المسبب و العلة و المعلول و النظیرین و الضدین و نحوه»: مناسبت در لغت به معنای همگون و نزدیک به هم بودن است و در آیات قرآن و مانند آنها به معنایی بر می گردد که میانشان ربط ایجاد می کند، حال، این ربط عام است یا خاص، عقلی یا حسی یا تلازم ذهنی مانند: سبب و مسبب، علت و معلول، نظایر و اضداد و چیزهایی از این قبیل) .
همچنین زرکشی صاحب «البرهان» که کتابی مفصل در زمینة علوم قرآنی است در مورد معنای لغوی تناسب چنین می نویسد:(«المناسبه فی اللغه: المقاربه و فلان مناسب فلاناً ای یقرب منه و یشاکله منه النسب الذی هوالقریب المتصل کالاخوین و ابن العم و نحوه.»: مناسبت در لغت یعنی نزدیک به هم بودن و فلان با فلانی مناسب است یعنی با او نزدیک است و همانند آن واژة «نسیب» نیز از همین ریشه است که همان خویشاوند نزدیک مانند برادر، پسرعمو و مانند اینها میباشد).
در نهایت می توان گفت (برای توصیف سبک قرآن و بیان پیوستگی و نظام مند بودن آن در زبان عربی از واژگان: تناسب، مناسبت، ارتباط، انسجام، اتساق، تناسق، نظم، ترتیب، وحدت و مشتقات و نظایر آنها استفاده می شود و در فارسی، این معادلها را می توان برای کلمه تناسب بر شمرد: هماهنگی، همبستگی، پیوستگی، پیوند، سازگاری، یکپارچگی، یک دستی، همسویی، همگونی، همانندی، همخوانی و …)
سیاق:
سیاق در لغت به معنی (روند، جهت، اسلوب و روش) می باشد. همچنین در کتب لغت معانی دیگری چون (مهر ازدواج، جدا شدن روح، مرگ) نیز برای آن ذکر شده که ارتباطی به بحث ما ندارد.
شهید محمد باقر صدر در تعریف دقیقی از سیاق می نویسد:«کل ما یکشف اللفظ الذی نرید فهمه من دوال اخری، سواء کانت لفظیه کالکلمات التی تشکل مع اللفظ الذی نرید فهمه کلاماً واحداً مترابطاً، اوحالیه کالظروف و الملابسات التی تحیط بالکلام و تکون ذات دلاله فی الموضوع»: سیاق عبارت است از قراینی که در شناساندن معنای لفظ، نقش داشته باشد، حال فرقی نیست که آن قرینه، لفظی باشد و به همراه لفظ مورد شناسایی، کلامی واحد و پیوسته
تشکیل دهد و یا حالی باشد (و از بیرون در رساندن معنا نقش ایفا کند) مانند وضعیت و چگونگیهایی که پیرامون سخن شکل گرفته است و در نشان دادن معنا مؤثر می افتد).
از دیگر معانی برای سیاق می توان به (آشنا بودن) ، (تشابه تساوی نسبتین)
اشاره کرد ابن فارس نیز می نویسد: («النون والسین و الباء، کلمة واحده قیاسها اتصال شیئی بشیئی»: ماده نسب در ریشه لغوی خود یک اصل بیشتر ندارد که پیوند داشتن چیزی با چیز دیگر معنی می دهد و این معنی در تمامی مشتقات آن جاری است)
معانی دیگر ذکر شده برای واژه سیاق به بحث ما ارتباطی ندارد، لذا ما آنها را ذکر نمی کنیم و تعریف های مرتبط با این لغت، غالباً درحوزه تعاریف اصطلاحی وارد می شوند که در همان بخش دوم به ذکر آنها پرداخته شده است.
انواع تناسب
در مورد تناسب آیات گرد آمده در سوره ها، به ویژه در سوری که موضوع معینی در آنها طرح شده است، اصل بر ارتباط و همبستگی است، لذا مفسران قرآن کریم به طور کلی ارتباط آیات را در سطح سوره ها مفروض گرفته اند و با تکیه بر سیاق سخن و مسکوت نهادن چگونگی ارتباط آنها، خود به خود بر مرتبط بودن قسمت عمده قرآن، صحه نهاده اند و در بعضی از موارد هم که موضوعات گوناگونند، باز بنابر اصل، باید میان آنها رابط و وجه جامعی که موجب ارتباط و پیوند آنها به همدیگر شده باشد، یافت گردد.
به هرحال، مناسبتها و ارتباط آیات با هم، انواع گوناگون دارد که باید مورد دقت و توجه قرار گیرد به تعبیر دیگر، تناسب آیات از جنبه های مختلف و از جهات گوناگون، قابل تقسیم است که ذیلاً به آنها اشاره می شود:
(الف: تناسب آشکار، پنهان و مشکل: به یک اعتبار، تناسب بین آیات در یک سوره، به «آشکار، پنهان و مشکل» قابل تقسیم است؛ زیرا تناسب و ربطهایی که بین آیات یک سوره وجود دارد، همیشه چنان نیست که واضح و آشکار بوده و با نگاه اول، قابل درک باشد، بلکه در برخی موارد به عللی (مانند طرح موضوعات متعدد در یک سوره و یا آمدن یک آیه در بین آیات که به صورت ظاهری بی ارتباط به ماقبل و مابعد است) سخن، دچار ابهام گشته و دریافت آن به ژرف اندیشی و باریک نگری بیشتری نیازمند است، براین اساس ارتباط آیات یک سوره با آیات قبل و بعد خود به سه صورت: «آشکار، پنهان و مشکل» درخواهد آمد که به توضیح و تشریح آنها خواهیم پرداخت:
1- تناسب آشکار: عوامل آشکار بودن تناسب آیات، عبارتند از: گوناگون نبودن موضوعات سوره، یکنواختی سیاق و پیوند تنگاتنگ لفظی میان آیات. در این صورت، هر آیه در مقایسه با آیه پیش از خود، حالتهای متفاوت دارد:
- گاه در حکم صفت است؛ مانند: «و اما الذین کفروا فیقولون ماذا اراد الله بهذا مثلا یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا و ما یضل به الا الفاسقین. الذین ینقضون عهد الله من بعد میثاقه و یقطعون ما امر الله به ان یوصل و یفسدون فی الارض اولئک هم الخاسرون» (بقره/27 و 27) چنانکه ملاحظه می کنید، آیه «الذین ینقضون عهد الله….» توصیف فاسقین است که در پایان آیه قبل آمده بود.
- گاه به مثابه تاکید بر معنا و مفهوم آیه قبلی است؛ مانند: «قل آن کانت لکم الدار الاخرة عندالله خالصة من دون الناس فتمنوا الموت آن کنتم صادقین. و لن یتمنوه ابدا بما قدمت ایدیهم والله علیم بالظالمین. و لتجدنهم احرص الناس علی حیوة و من الذین اشرکوا یود احدهم لو یعمر الف سنة و ما هو بمزحزحه من العذاب آن یعمر و الله بصیر بما یعملون»
چنانکه ملاحظه می شود، آیه «و لتجدنهم احرص ….» تاکیدی است بر دنیا خواهی یهودیان که در آیات پیشین آمده است.
- و زمانی، پاسخ به سئوالی است که در آیه قبل مطرح شده است. مانند: «وقالوا لن تمسنا النار الا ایاماً معدوده قل اتخذتم عندالله عهدا فلن یخلف الله عهده ام تقولون علی الله مالا تعلمون. بلی من کسب سیئة و احاطت به خطیئته فاولئک اصحاب النارهم فیها خالدون» (بقره / 80 و 81).
روشن است که آیه: «قل اتخذتم عندالله عهدا» پاسخ سئوالی است که از آیه «و قالوا لن تمسنا النار الا ایاماً معدوده» استفاده شده است.
- سرانجام گاهی به منزله دلیل و شاهد بر مفهومی است که در ضمن آیه پیشین، دینی است مانند «و الهکم اله واحد لا اله هو الرحمن الرحیم. ان فی خلق السموات و الارض و اختلاف اللیل و النهار و الفلک التی تجری فی البحر بما ینفع الناس و ما انزل الله من السماء من ماء فأحیا به الارض بعد موتها و بث فیها من کل دابة و تصریف الریاح و السحاب المسخر بین السماء و الارض لآیات لقوم یعقلون».
در این دو آیه، آیه «ان فی خلق السموات …..» در واقع به منزله دلیل و شاهد بر مدعای آیه اول است که گفت: «والهکم اله واحد…»
علاوه بر اینها، موارد فراوان دیگری نیز یافت می شود که آیاتی به منزله تفسیر یا بدل یا اعتراض برای آیات پیش از خود محسوب گردند. بنابراین، به آسانی و وضوح ارتباط آنها دریافتنی میباشد.
2- تناسب پنهان: در بعضی از آیات متوالی و پشت سر هم (بر خلاف سایر آیاتی که تناسبشان روشن بود) تناسب و ارتباط آنها پنهان و پوشیده است، البته این حالت، بیشتر وقتی رخ می دهد که آیات، از ماقبل خود مستقل به نظر بیاید و در نتیجه این پرسش ایجاد شود که چه عاملی آنها را به هم پیوند داده است. ارتباط پوشیده آیات، خود بر دو حالت است.
الف- در حالت اول، قسمتی از آیه به ماقبل خود با حرفی از حروف عطف که نشانگر اشتراک معطوف و معطوف علیه است در یک حکم باشد، متصل شده، در این وضعیت، میان آن دو حتماً جهت جامعی وجود داشته که آنها را کنار هم نشانده است. دو نمونه زیر در این جهت گویا و روشنگرند، «یعلم ما یلج فی الارض و ما یعرج منها و ما ینزل من السماء و ما یخرج فیها» (حدید/ 4) «والله یقبض و یبسط والیه ترجعون» (بقره / 245).
با اندکی تامل روشن می گردد آنچه موجب همنشینی بخشهای مختلف آیات فوق گشته وجه جامع تضاد است، تضاد میان، قبض بسط، فرورفتن و بیرون شدن، فرود آمدن و بالا رفتن و شبه تضاد بین زمین و آسمان.
ب) در حالت دوم، آیات به پیش از خود معطوف نیستند، بلکه جدا از ماقبل به نظر می رسند از جهات دیگری که موجب همنشینی آنها شده اند، باید جستجو نمود. این جهات عبارت از محسنات و قراین معنایی و گاه لفظی اند که اتصال و ربط اجزای سخن را جایز شمرده اند از قبیل:
1-تنظیر: «تنظیر» از جمله محسنات معنوی است که عبارت است از ایجاد پیوند میان دو امر همگون و همانند و در بلاغت، شیوه ای مقبول و پسندیده به شمار می رود. از جمله مواردی که در قرآن کریم، تنظیر، سبب شده است آیاتی که در کنار هم مذکور بیفتند، به آیات چهارم و پنجم از سوره انفال مربوط می شود «اولئک هم المؤمنون حقاً لهم درجات عند ربهم و مغفرة و رزق کریم کما اخرجک ربک من بیتک بالحق و ان فریقاً من المؤمنین لکارهون».
زمانی که حضرت رسول (ص) طبق دستور الهی، پس از جنگ بدر، غنایم جنگی را از دست صحابیان گرفت تا آنها را به نوعی خاص تقسیم نماید. با مخالفت بعضی از اصحاب مواجه گشت همو زمانی که خواست برای جنگ با قریشیان حرکت کند ناخشنودی برخی را دیده بود. این آیات از تحویل غنایم به رسول خدا (ص) بیان خشنودی آنهاست هنگام رهسپاری به کار زار با مکهنشینان که سرانجام به پیروزمندی و سرافرازی اسلامیان و دستیابی آنان به غنیمت منجر شد. بنابراین، بجاست که از دستور پیغمبر اکرم (ص) فرمانبرداری کنند و هوای نفس را کنار گذارند که فرمان الهی است و صلاح در آن است.
2- تضاد: یکی از عواملی که موجب گردآمدن برخی از آیات در کنار همدیگر شده است «تضاد» می باشد که «و بضادها تتبین الاشیاء» معنای تضاد چنان روشن است که نیازی به توضیح ندارد مثالها خود گویای مطلب هستند. از جمله مثالهای روشنی که در این ارتباط ارائه شدنی است، آیه «انّ الذین کفروا سواء علیهم ءانذرتهم ان لم تنذرهم لا یؤمنون» است که در تضاد با آیات پیشین قرار گرفته است. آیه های قبل ضمن گفتگو از نقش هدایتگری قرآن برای تقوا پیشگان ویژگیهایی را از متقیان برشمرده است، آنگاه در این آیه، تا یکی دو آیه بعد، از کافران که به منزله ضد آنان هستند سخن رفته است، همچنین تحت عنوان تضاد می توان از نمونه زیر یاد کرد: «فان لم تفعلوا و لن تفعلوا فاتقوا النار التی وقودها الناس و الحجارة اعدت للکافرین و بشر الذین ءامنوا و عملوا الصالحات ان لهم جنات تجری من تحتها الانهار کلما رزقوا منها من ثمرة رزقا قالوا هذا الذی رزقنا من قبل و أتوا به متشابها و لهم فیها ازواج مطهره و هم فیها خالدون». که باز تضاد موجود میان کافران و مؤمنان، باعث همنشینی برخی از آیات شده است.
4- استطراد: استطراد از محسنات معنوی کلام است و آن عبارت از این است که متکلم بنا به مناسبتی از مطلبی به مطلب دیگر منتقل شود و سپس به سخن اول برگردد و آنرا تا پایان ادامه دهد. از این قبیل، مواردی نه چندان اندک در قرآن کریم بکار رفته است که برای نمونه آیه زیر را میتوان عرضه داشت: «یا بنی ءادم قد انزلنا علیکم لباسا یواری سوءاتکم و ریشاً و لباس التقوی ذلک خیر».
این آیه بر سبیل استطراد وارد است؛ زیرا پس از بیان فایده لباس و پوشش ظاهری بر سبیل استطراد به لباس تقوی پرداخته که لباسی معنوی است.
از دیگر موارد، آیه «لن یستنکف المسیح ان یکون عبداً لله و لاالملئکة المقربون» (نساء/172) است. چه ابتدای آن در حقیقت پاسخ به مسیحیانی است که معتقدند عیسی (ع) پسر خداست و آنگاه در ادامه، آیه به رد پندار برخی عربها که ملائکه را دختران خداوند می دانستند، گریز زده است.
5- حسن تخلص: (حسن تخلص) از محسنات لفظی سخن است و آن عبارت است از اینکه گوینده از مطلبی که در آغاز کلام آمده، خیلی دزدانه و سریع، به مقصود منتقل شود، بی آنکه شنونده متوجه انتقال گردد و آن به خاطر پیوستگی تنگاتنگ دومطلب است.
از این قبیل موارد، در سوره کهف رخ داده است آنجا که پس از ذکر داستان ذی القرنین و ساخته شدن سدی به دست او در برابر خروج یأجوج و مأجوج، سخن به ماجرای نفخه صور، حشر موجودات و سرنوشت کافران و مؤمنان در روز رستاخیز انتقال یافته است (به آیات 83 تا 108 از سوره کهف بنگرید).
فصل دوم: سده های ششم تا نهم هجری
زرکشی (ق. هـ 794)
بدرالدین محمد ابن عبدالله زرکشی که از صاحب نظران اهل سنت در علوم قرآنی است در قرن هشتم می زیسته و در دوران زندگیش کتاب مبسوط«البرهان فی علوم القرآن» را تدوین نمود که در آن به بررسی مسائل علوم قرآنی می پردازد و تاکنون نیز این کتاب یکی از پایه های تحقیقات قرآنی محسوب می شود، در مورد تناسب آیات نیز، همو نظراتی را در جلد اول کتابش مطرح میکند و بعدها سیوطی نیز به نقل مطالب وی پرداخته و آنرا تکمیل می کند.
وی در مورد مناسبت می نویسد: «مناسبت در لغت به معنی مقاربة است و فامیل بودن هم از همین ریشه است مانند برادران و پسرعمه و مانند آن و از آن است مناسبت در باب علت در قیاس، به همین دلیل گفته می شود مناسب امری عقلی است و اگر بر عقل عرضه شود آنرا می پذیرد.
و از این نوع است مناسبت در فواتح آیات و خواتم آنها ومرجع آنها به سوی معنی که بین آن دو مربوط است. عام یا خاص، عقلی یا حسی یا خیالی و یا انواع دیگر ارتباطات و یا تلازم ذهنی مثل سبب و مسبب، علت و معلول و نظیرین و ضدین و مانند آن و یا تلازم خارجی و فائده آن قرار دادن برخی از اجزاء کلام به برخی دیگر است که به وسیله آن ارتباط قوی می شود و توسط آن بناء کلام محکم می شود.
و امام رازی می گوید بیشتر لطائف قرآن در بین روابط و ترتیبات آیات نهاده شده و بعضی از بزرگان می گویند: از محاسن کلام این است که به هم مرتبط می باشند تا منقطع نشوند و ابوبکر ابن العربی در سراج المریدین می گوید: ارتباط آیات قرآن بعضی به بعض دیگر، تا اینکه به صورت یک کلمه واحد «متسقة المعانی، منتظمة المبانی» علم بزرگی است که جز عالم بزرگی که در سوره بقره کار کرده بود کسی متعرض آن نشد، سپس خداوند آن را برای ما گشود، ما هم مخاطبان خوبی برای آن نیافتیم و خلق را به حال بطالت پیشگان دیدیم و آنرا رها کردیم و آنرا بین خودمان و بین خدا قرار دادیم و به سوی خودش باز گردانیدیم.
ابوالحسن شهرابانی می گوید: اولین کسی که در بغداد علم مناسبت را مطرح کرد ابوبکر نیشابوری بود و او در علم و ادب فرد بزرگی بود و هنگامیکه بر جایگاه درس حاضر می شد و آیهای بر او خوانده می شد می پرسید چرا این آیه در کنار آن آیه قرار گرفته؟ و حکمت قرارگیری این سوره در کنار آن سوره چیست؟ و فخرالدین ابن عبد السلام میگوید: مناسبت علم خوبی است ولی در حسن ارتباط آن شرط است که دریک امر متحدی که اجزائش به هم مرتبط است واقع شود. ولی اگر به علتهای مختلف آمده باشد ارتباط یکی با دیگری شرط نیست و او میگوید ارتباط برقرار کردن بین دو امری که به هم مربوط نیست مگر با تکلف، مناسب کلام نیست چه رسد به قرآن که برترین سخنهاست، همانا قرآن در بیست واندی سال و به مناسبتهای مختلف نازل شده و مربوط به احکام متفاوتی است.
وبعضی از مشایخ ما گفته اند کسانیکه می گویند برای آیات قرآن تناسبی جستجو نکنید زیرا بر حسب وقایع مختلف نازل شده اند اشتباه می کنند.
زرکشی نظر نهایی خود را چنین بیان می کند: آیات قرآن برحسب وقایع مختلف نازل شده است و بر حسب حکمتی به این ترتیب درآمده، پس قرآن کریم مطابق با آنچه در کتاب مکنون وجود دارد است و همه سوره ها و آیاتش ترتیبی، توقیفی دارند. و نظم قرآن اعجاز آن است همانطور که گفته شده: «کتاب احکمت آیاته ثم فُصّلت من لدن حکیم خبیر»
و گفت: شایسته است در هر آیه ای ابتدا بحث شود آیا این آیه وابسته به قبل است یا مستقل اگر مستقل است وجه مناسبتش با ماقبلش چیست؟ و در سوره ها نیز چنین کنند.
زرکشی میگوید این مشروط است بر این که ترتیب سوره ها توقیفی باشد والبته این قول برتر است و اگر بررسی کنیم ابتدای سوره ها را با انتهای سوره قبل در کمال مناسبت می یابیم).
وی در ادامه چند مثال برای اثبات ادعای خود اقامه می کند که جالبترین آنها وجود تناسب در سوره کوثر و ماعون است که می گوید در آنها مقابله وجود دارد. در سوره ماعون خداوند منافق را به چهار چیز وصف می کند: بخل وترک نماز و ریاء در نماز و منع زکاة در سوره کوثر در مقابل بخل «انا اعطیناک الکوثر» یعنی کثیر، و در مقابل ترک نماز «فصلّ» یعنی مداومت کن بر آن و در مقابل ریا «لربک» یعنی برای رضای خدا، نه مردم و در مقابل منع الماعون «وانحر» و منظور از آن زکاة با گوشت قربانی است.
مشخصات فروشنده
نام و نام خانوادگی : مجتبی خادم پیر
شماره تماس : 09151803449 - 05137530742
ایمیل :info@payfile.org
سایت :payfile.org